Informatie landen

 

Tiébélé

Burkina Faso - voormalig Opper Volta- ligt in West Afrika en kent een groot aantal buurlanden waaronder Ghana , Mali en Niger. Tot de onafhankelijkheid in september 1960 was Burkina Faso een Franse kolonie. Nog steeds is het Frans de gemeenschappelijke taal, daarnaast worden talrijke inlandse talen gesproken, waarvan Mooré, de taal van de grootste etnische groep de Mossi, het meest.
Burkina Faso heeft na de onafhankelijkheid een turbulente tijd doorgemaakt, waarbij de vorige - socialistische- president Thomas Sankara, ook wel de zwarte Ché genoemd, een prominente rol heeft gespeeld. Inmiddels is Burkina Faso, "het land van de oprechte mensen" een democratie, waar zelfs de burgemeesters al verkozen worden!


Burkina Faso is nog steeds een van de armste landen ter wereld, door een gebrek aan grondstoffen, een grotendeels analfabete bevolking en nauwelijks exportproducten spelen ze op de internationale scene geen rol. Toch of misschien juist daarom, is een bezoek aan Burkina Faso meer dan de moeite waard!  Veel tradities zijn bewaard gebleven, vrouwen lopen bijvoorbeeld nog steeds in kleurrijke kledij (de Vliscostoffen die speciaal voor de Afrikaanse markt gemaakt worden komen overigens uit Helmond!)en het traditionele handwerk is bewaard gebleven. Men leeft nog dicht bij de natuur, zeker op het platteland waar de meeste dorpen nog niet zijn aangesloten op het electriciteitsnetwerk. Ook het water komt er nog 'gewoon' uit de pomp. Men staat op met de zon  - 6 uur- en gaat weer vroeg naar bed. 
Het uitgaansleven in de steden Ouaga en Bobo is daarentegen behoorlijk ontwikkeld ! In de maquis, de straateettentjes, kan elk Afrikaans gerecht worden uitgeprobeerd, in de jardins (parken) is het rustig relaxen en 's avonds kan in de clubs gedanst worden op de beats van levende muziek.


Het toerisme is in Burkina Faso nog niet erg ontwikkeld, dat betekent dat voor veel kinderen met name in de dorpen elke 'nasara' (blanke) het bekijken waard is. Vaak komen ze verlegen even een handje geven en je 'bonjour' wensen.
Hotels heb je er in alle soorten en maten, op het platteland zijn er de campements, een soort veredelde camping, waar in hutten geslapen wordt, maar voor de Westerse toerist wel bedden met klamboes zijn weggezet.

De Burkinabese keuken is niet erg rijk; het meest wordt To gegeten, een witte pap met een wat bittere  bladersaus. Rijst, couscous, en spaghetti vormt voor wie het kan betalen ook regelmatig  het avondmaal, gecompleteerd door een pinda- of tomatensaus. In de supermarktketen- Marina Market- is echter alles te koop, hoewel de cornflakes twee keer zo duur zijn als in Nederland! Het ontbijt bestaat veelal uit stokbrood en jam, het lijkt Frankrijk wel!

Men eet wat het land geeft, zo kan het gebeuren dat door een overvloed aan mango's tijdens de oogst, de lekkerste mangues d'ananas liggen te rotten onder de boom...Het conserveren lukt nog niet op grote schaal, helaas..
Het betekent helaas ook dat in tijden van droogte honger geleden wordt, drie maaltijden per dag is sowieso een luxe.



Benin

Wellicht door haar gunstiger ligging aan de Atlantische Oceaan of het minder hete klimaat, maar Benin heeft zich als (toeristisch) land al meer ontwikkeld dan Burkina of Mali. De levensstandaard is net wat hoger en de toeristische sector al wat meer georganiseerd. Benin heeft dan ook een imposante geschiedenis te vertellen, niet alleen vanwege de slavenhandel met het Westen, maar ook de geschiedenis van de koningen van Dahomey is indrukwekkend. Hun rijkdom was overigens ook deels gebaseerd op slavenhandel (!), maar ook in goud en ivoor.

Benin is ook bakermat van de voodoo, waarvan overal de verschijnselen- dierenschedels bij de voordeur, kruidenbuideltjes in  de broekzak- aanwezig zijn. Je vindt altijd wel een guerisseur (een genezer)die je probleem wilt helpen oplossen.

Benin is in tegenstelling tot Burkina en Mali ook landschappelijk erg verschillend namelijk groen en golvend. Een rit van Noord naar Zuid is "never a dull moment"; prachtige vergezichten, kleine dorpjes met steeds weer een niet-aflatende stroom schoolkinderen in kaki-uniformen.

Benin zet in op de ontwikkeling van eco-toerisme, er zijn veel lokale initiatieven waardoor toeristen de mogelijkheid een kijkje  krijgen en deel kunnen nemen aan lokale activiteiten. De opbrengsten daarvan komen ten goede aan de gehele gemeensschap.


Ghana
Eigenlijk heeft Ghana weinig introductie nodig, de banden met dit West- Afrikaanse land en Nederland zijn al eeuwen oud. Bekend zijn daarvan natuurlijk de verschillende forten, zoals Elmina en Cape Coast. In de straatjes rondom de forten staan prachtige eeuwenoude Nederlandse panden, inmiddels overbevolkt en uitgewoond. Behalve de kust, die altijd een flinke aantrekkingskracht heeft met de haventjes, de vissers en het strandplezier, zijn er meer landinwaarts meer dan genoeg ander bezienswaardigheden. Absolute toeristentrekker zijn het natuurpark Kakum, waar een wandeling op hoog niveau tussen de kruinen van de bomen gemaakt kan worden, Kumasi met de grootste open markt Ketjetia, de Ashantidorpen en de Akwasidaefestivals en Nationaal park Mole. Maar er is veel meer te zien, Lake Bosumtwe, gelegen in een prachtige omgeving, apendorp Baobeng Fiema, gelegen in de middle of nowhere, waar de apen met de lokale bevolking in harmonie leven, de Wli- waterval en natuurlijk de vele kleine plaatsjes met de kleurrijke markten.

Groot verschil met de overige landen: Ghana is een Engelse kolonie geweest, de sfeer is toch anders en het hele land is booming. De voorspoedige economische ontwikkeling is af te zien aan de vele hoogbouw, nieuwbouw, meer industrie, brede wegen, veel auto's e.d. Ghanezen weten hun land ook veel beter te verkopen dan de omliggende Franstalige landen. Zo is leven de Kassena zowel in het noorden van Ghana als het zuiden van Burkina, maar als je kan kiezen...
De toeristische infrastructuur is veel uitgebreider, maar de voordelen kennen ook een keerzijde: je betaalt ervoor.
De Ghanese keuken kent sterke invloeden uit India; er zijn ook verschillende Indiase eethuisjes waar je prima kunt eten.

Ganvié


Mali 
Terwijl Burkina Faso een introductie nodig heeft, klinkt Mali voor velen bekend in de oren.Wie heeft nog nooit Malinese muziek gehoord van bijvoorbeeld Ali Farka Touré of een foto gezien van de grootste lemen moskee ter wereld in Djenné?  Het legendarische Timboektoe dat vele ontdekkingsreizigers als eerste wilden bezoeken, blijft een magische klank houden.
De rivier de Niger, al eeuwenlang de levensader van Mali, biedt met haar piroques, de malinese 'gondel', en pinasses, een wat groter gemotoriseerd bootje, een fascinerend schouwspel. Maak een boottocht op de Niger en je bent onderdeel van dit geheel!
Vlakbij de grens van Burkina Faso ligt de Falaise de Bandiagara, een bijna 300 meter hoge rotswand met een lengte van zo'n 250 kilometer. Aan de voet, op het plateau en tegen de rotswand zijn de Dogondorpjes gebouwd. In de rotswand zijn de restanten van de bewoning en graven van de Tellem te zien, een pygmeeënvolk, dat volgens de overlevering van de Dogon kon vliegen!  
Net als Burkina kent Mali een veelvoud aan volkeren waaronder de Bambara, Peul, Toeareg, Dogon en Bozo, het vissersvolk dat aan de oevers van de Niger woont. Ieder volk spreekt zijn eigen taal, gemeenschappelijk hebben ze net als Burkina het Frans als erfenis van de Franse koloniale tijd. Men is overwegend moslim, hoewel met name de Dogon ook sterk animistisch is.
Mali is bijna 30 keer Nederland, het is een van de grootste Afrikaanse landen en zeer dun bevolkt met ruim 15 miljoen mensen. De meesten van hen wonen in het groenere zuiden en langs de Niger. Ten opzichte van de ontwikkelingen in Burkina Faso op het gebied van de  infrastructuur, blijft Mali nu achter; het geasfalteerde wegennet is nog erg beperkt.

Uganda

Informatie over Uganda volgt zsm.